29 - 31 Januari, Oudtshoorn en Swartberg
Onze reis naar Oudtshoorn begint bij Bredasdorp waar wij hebben overnacht. We rijden eerst naar Mosselbay, waar de garden route begint, om een kopje koffie te drinken. Ik introduceer mijn ouders bij de Mugg & Bean. Deze keten serveerd geweldige koffies (waaronder de icedcoffee waar Anton mij verslaafd aan heeft gemaakt) en home baked taarten waar je u tegen zegt. Alle drie krijgen wij een gigantisch stuk taart die 1 persoon bijna niet op krijgt. Papa Fons echter komt bijna in de buurt.
We rijden door naar het noorden en besluiten ons verblijf in Oudtshoorn te beginnen met een bezoek aan de Cange Life Range, vlak buiten de stad. Dit is een soort dierentuin met fok-farm waar onder anderen krokodillen en cheeta’s worden gefokt.
Dit park staat bekend om het feit dat je cheetas kan aaien. Helen en ik staan beide te trappelen om dit te doen en wachten geduldig tot onze tour door cheetaland leid. Na een uur begeleidind blijkt dat de tour zelf helemaal geen cheeta-aaien bevat, maar dat je nog eens extra moet betalen om dit te mogen doen. Fons blijft wijs op afstand terwijl Helen en ik de kooi in wandelen.
Er heerst duidelijk een spanning. Twee cheetas liggen lekker op de grond en 6 bewakers houden in de gaten wat zij doen. Helen mag als eerste een cheeta aaien en de rest van de mensen moet achter de cheeta stil blijven staan zodat deze zich niet bedreigt voelt.
Als Helen klaar is met aaien, is het mijn beurt maar dan draaid de cheeta zich om. De bewakers zijn meteen van slag en met de hele groep moeten wij ons zo snel mogelijk naar de andere kant van de cheeta verplaatsen, zodat wij weer achter hem staan. Hieruit durf ik te concluderen dat de cheetas welliswaar tammer zijn dan wilde cheetas, maar zeker niet ongevaarlijk.
Vol spanning leg ik mijn hand op het hoofd van de cheeta. Het gevoel is echt ongelofelijk! De cheeta ligt te spinnen terwijl ik hem over zijn hoofd aai en ik voel net als mijn moeder de enorme kracht van het enorme beest. Zoals Helen al zei: “De cheeta weet dat hij in charge is over wat er hier gebeurd”.
 Na een goede nacht in Karoo Soul Backpackers in Oudtshoorn beginnen wij vroeg aan onze nieuwe dag. Oudshoorn is een rijke stad geworden door middel van de struisvogels. Er zijn vele fokkerijen rond de stad en de struisvogels zijn geliefd om hun veren, eieren vlees en leer. Het eerste wat wij dan ook doen is het bezoeken van een struisvogelboerderij.
In het eerste half uur krijgen we uitleg over de struisvogel en zijn gewoonten waarna we op de struisvogels mogen rijden. Het hoofd van de struisvogel word met wcpapier ingebonden zodat hij niets kan zien. De struisvogel schijnt een van de domste dieren op aarde te zijn en te denken dat wanneer hij ons niet kan zien, wij hem ook niet kunnen zien. Hierdoor blijft hij rustig stil staan. Ik klim op de struisvogel en wacht.... een begeleider trekt het wcpapier met een ruk van de struisvogelkop en het beest begint keihard te rennen. Ruud had mij al gewaarschuwt voor het onverwachte gedrag van de vogel waardoor bijna iedereen met een rotsmak op de grond knalt nadat de struisvogel de bocht om vliegt, maar ik ben eigenwijs. Zonder begeleiding probeer ik op de struisvogel te blijven zitten terwijl hij over het terrein vliegt. Dit ging goed voor ongeveeer 4 seconden, het punt dat de struisvogel aan het andere eind van de grond bij de omheining aan kwam en moest draaien. Met een enorme smak lazer ik op de grond... twee open ellebogen als resultaat.
Helen laat zich begeleiden terwijl ze op de struisvogel rijdt, wat veel verstandiger is, zodat zij ten eerste veel langer op het beest zit, en ten tweede geen verwondingen aan dit avontuur overhoud.
Fonsie besluit helemaal niet op de struisvogel te rijden, maar gaat wel even op de struisvogel zitten om een gevoel te krijgen hoe het is om op een struisvogel te zitten. Dit is voor mijn vader al een grote overwinning omdat hij alle dieren het liefst ver op afstand houd, en Helen en ik zijn dan ook heel trots!
De volgende bestemming in Oudshoorn zijn de Cango-grotten. Dit is een van de bekendste grottenstelsels in zuid Afrika waarbij zommige gedeelten wel 17 Km diep gaan. Je kan de grotten alleen bezoeken me een tour, waarbij je kan kiezen tussen een regular tour en een adventurerous tour. Ik weet mijn ouders te overtuigen om de adventurous tour te doen, met een paar obstakels in de route om de tour een stuk leuker te maken.
De tour begint met een paar grote zalen die ook in de regular tour zijn opgenomen. Prachtige grote ruimten met aan alle zijden prachtig druip gesteenten. Na vele nog-wat-nieten en iets-met-tieten van wel 80.000 jaar oud is het tijd voor het avontuurlijke gedeelte van de tour. De hoogtepunten zijn de knuffeltunnel, een smalle tunnel met een hoogte tussen 70 en 130cm waar je doorheen moet klimmen, en de brievenbus, een onwijs smalle opening in de rotsen waar je alleen buikglijdend doorheen kan glijden. Beide dingen waren echt heel erg stoer!
Voordat we terug naar de stad rijden bezoeken we nog even snel de waterval ‘Rust & Vrede’ maar deze stelt eigenlijk niet zo heel erg veel voor.
Omdat we nog genoeg tijd over hebben besluiten wij ons te storten op het shoppen in de stad. De lonely Planet heeft zeker gelijk door te schrijven dat deze stad compleet om de struisvogel draaid: alles in de stad is struisvogel! De winkels verkopen weinig anders dan struisvogel leren tassen, Boa’s van Struisvogel veren en al dan niet beschilderde struisvogeleieren terwijl de restaurants allemaal Struisvogel biefstuk op het menu hebben staan.
Fons en ik kunnen al deze souverniers gelukkig weerstaan, maar mijn lieve moeder is niet meer te stoppen... Plumo’s van struisvogel veren worden in mijn vader zijn tas gepropt, en ook struisvogeleieren moeten mee naar Nederland... “is leuk voor pasen jongens!” zegt Helen nog, Fons en ik houden wijs ons mond.
Volgens de planning zouden wij maar 2 nacten in oudtshoorn doorbrengen maar wij besluiten nog een extra dag en nacht te blijven zodat wij een dag kunnen hiken in het prachtige Swartgebergte. We krijgen een gids mee genaamd Paul, en we vertrekken om 7u opweg naar de bergen. Onderweg komen we langs de prachtige Swartbergpass, die in elke reisgids vermeld staat als geweldig wat ik zeker kan beamen. Het is prachtig! De weg door deze pas is in 1888 door gevangen aangelegd en is nu een nationaal monument. Wanneer de weg op zijn hoogste punt is op de eerste berg van het swartgebergte begint onze hike, na een lekker bakkie koffie.
 De toppen van de bergen zijn bedekt met wolken zoals de tafelberg vaak ook is in Kaapstad. Dit maakt dat het lekker koel is op de bergen en we lekker kunne klimmen zonder last van de zon te hebben. Ik zou persoonlijk niet hele dagen in de mis willen lopen zoals wij nu doen, maar voor een middag is het een leuke ervaring. Het word vooral leuk als wij de top van de berg bereiken, die boven het wolkendek uitsteekt. Het pad dat wij volgen loopt afwisselend links en rechts van de bergtop zodat we de ene keer uitkijken op het prachtige swartgebergte en de andere keer op het droge binnenland en Oudtshoorn.
Paul heeft een heerlijke lunch meegenomen en wanneer wij deze met liefde naar binnen hebben geschoven verlaten wij het pad, om door de bush af te dalen naar de 4x4 autotrail die beneden loopt. Via deze 4x4 trail zullen wij dan terug naar boven klimmen, naar de auto. De afdaling is redelijk stijl en de grond is bedekt met gras en mos soorten waardoor het moeilijk te zien is waar je je voet neer plant. Paul is dan ook de enige die niet minstens een keer onderuit gaat door het verkeerd inschatten van de diepte.
Mama Helen is de stoere bikkel van vandaag, omdat zij met een lui oog uberhaupt al weinig diepte ziet, waardoor dit gedeelte van de trip echt heel moeilijk voor haar is.
Ze heeft het toch helemaal gedaan, en is niet eens zo heel vaak onderuit gegaan... Mam ik ben trots op je!
De laatste 6 Km zijn relatief makkelijk. We hoeven alleen maar de 4x4 trail te volgen. Het enige nadeel is dat we ons nu midden in de zon begeven, dus de temperatuur loopt aardig op. Tijdens dit gedeelte van de tocht ervaren we de resultaten van de eeuwige hitte in dit gebied als we door een groot natuurgebied lopen dat is afgebrand door bosbranden. Beide kanten van de weg zijn helemaal afgebrand en alleen een groot aantal zwart verkoolde protea’s steken nog uit de grond. Ik vind dit geen prettig gezicht en denk aan de vele bosbranden die overal in de wereld de natuur vernietigen, zo wel door de warmte als door menselijke fouten.
We rijden terug naar de backpackers, waar ik een duik neem in het zwembad om af te koelen. Na 2 uur relaxen gaan we terug de stad in om lekker uit eten te gaan. Onze tijd in oudtshoorn zit er weer op, morgen rijden we door naar Beaufort west / Karoo National Park.
<<< Terug naar het Dagboek
|