31 Maart - 3 April, John en Ricky weekend John is een vers maatje van mij die ik een paar maanden geleden al ontmoet had, en ricky is zijn beste vriend. Ik zag John af en toe met stappen, maar dit 4 dagen durende weekend hebben wij volledig me elkaar doorgebracht. Een druk schema, met veel feest maar ook avontuur! We begonnen eigenlijk donderdag avond de 30e al met een geweldige nacht stappen in Bronx. Het zou mijn een-na-laatste avond in mijn tweede appartement worden voor ik naar een backpackers zou verhuizen, en John en Ricky bleven allebei pitten. Vrijdag zou ik eigenlijk moeten werken, maar mijn lichaam was in staking. We genieten een overheerlijk ontbijt in het Cape Hollow hotel, waar ik mij realiseer dat ik in deze toestand van slaaptekort en een overvloed aan alcohol in mijn bloed niet goed zou kunnen werken... Op dat moment gebeurt er iets speciaals... Pannetje word impulsief! Ik gooi mijn hele planning overboord, en we besluiten naar Ice Age 2 te gaan in de bioscoop. Iedereen weet dat ik gek ben op teken- en animatie films, dus dit moet zonder twijfel een succes worden. Met zen 4e, John, Ricky en Ricky’s zusje Tanja besluiten we dat de film waarschijnlijk nog leuker is met een kleine borrel op, afgezien van het feit dat we daarmee letterlijk onze kater kunnen wegdrinken. Om 14u smiddags, midden in de afrikaanse zon op een terras op de waterfront bestellen we een Fishbowl en een 5 liter bak met overheerlijke inhoud word op onze tafel geplant. Waar we niet zo veel rekening mee hebben gehouden is dat de film om 14.30u begint, dus er is redelijk wat haast. Er komt nog bij dat Ricky aan het vasten is en dus niet mee mag drinken met onze fish-bowl. De film is een groot succes, en ik vind hem veel beter dan Ice Age 1! We liggen constant dubbel en zelfs de flauwste grappen slaan aan vandaag. Het enige nadeel is dat ik tijdens de film drie keer naar het toilet moet. Na de film besluiten we NOG een fishbowl te drinken, wat natuurlijk helemaal niet echt slim is midden op de dag. Om 17u moet Ricky, die het vasten nog steeds volhoud, drie zwaar aangeschoten mensen naar huis leiden. Tanja meld zich ziek voor haar werk, en Ricky brengt ons alle drie naar bed. Dit was het einde van mijn vrijdag.... Zaterdag ochtend zit ik echter weer vol nieuwe energie! Met een hele club ga ik naar Trans America, een film over een transsexueel met een knagend familie-probleem. Met een hele kudde (Bea, Antoiny, Autumn, Alex en Wajiha) zitten we in de knusse bioscoop, een mooi moment voor mij om bij te komen van mijn heftige vrijdagmiddag. Dit weekend is een echt filmweekend, want op de vroege avond neem ik Ricky en John mee naar het Gay and Lesbian Film Festival. Junade, een kerel van ballet, zit in het bestuur en ik heb gratis kaartjes geregeld. De film die we zien is echt waardeloos, maar het geeft ons de mogelijkheid om onze zaterdagavond in te delen. Tanja is nu aan het werk, en heeft een zeer interessante baan al zeg ik het zelf. Ze werkt als serveerster in een stripclub! Natuurlijk moeten wij haar opzoeken, zeker omdat ik zelf nog nooit in een stripclub geweest ben en dit natuurlijk minstens 1 keer ervaren moet hebben. Ian voegt ons bij ons knusse groepje en we vertrekken naar de club. Het is geweldig. Buitenlandse meisjes die strippen op het podium en paaldansen, en Ricky besteld een private stripshow... Even een situatieschets: Vier jonge homo’s zitten rond een tafeltje met een gordijn afgesloten van de rest van de club terwijl een waarschijnlijk net 18jarig meisje begint te strippen. Het is lachwekkend! We krijgen lichaamsdelen te zien waar wij alle vier al jaren niet meer mee te maken hebben gehad en hebben daarom onwijs veel plezier. Wanneer we uitgebreid verslag doen aan Tanja, die ons al gratis binnen heeft geloodst, is ze zo gecharmeerd door ons enthouciastme dat ze ons op een gratis lesbian tease tracteerd. Nu word het helemaal spannend. We worden naar een afgesloten ruimet geleid en een de tweeling die de act opvoerd doet hun uiterste best om het ons naar ons zin te maken. Lapdances, zoenen, strelen, het is goedbedoeld, maar alle vier zijn we toch echt 100% homoseksueel... Door al die opswepende muziek en strippende mensen zijn we geheel in de partymood. Waar kunnen wij nu beter naar toe dan naar de Bronx? We springen in de auto en crossen naar Somerset Road, waar wij de rest van de nacht helemaal uit ons dak gaan op de dansvloer. Volgens mij heb ik nog nooit zo gedanst als deze zateradagavond... Zondag is detoxdag, en allemaal brengen wij de dag door met slapen en relaxen. Ik moet zo snel mogelijk weer op volle krachten komen want John neemt mij morgen mee Kloofing (ik heb geen idee wat het nederlandse woord is) in het hottentotsgebergte! Maandagochtend om 8u haald hij mij op van de backpackers waar ik intussen naartoe ben verhuist. Ricky moet helaas werken dus we zullen deze actieve dag met zen tweeen doorbrengen. We zijn nog steeds niet helemaal bij gekomen van de afgelopen paar dagen feest, maar het is de laatste kans om te gaan, omdat het winter word in Zuid Afrika en daarmee te koud om te kloofen. “Wat is kloofen?” hoor ik iedereen denken, well, het idee is dat je een hoge berg op klimt met een rivier met veel watervallen. Je klimt naar boven, en de terugweg van de route is via de rivier! Avontuurlijker kan bijna niet! John en ik zetten ondanks het bewolkte weer de lange klimtocht in en eten onze lunch bovenop de berg waar we de rivier in moeten. Niets van wat we bij ons hebben zal de terugweg droog overleven, dus al het eten moet op voor we de rivier in gaan. De route begint met een natuurlijke glijbaan. Met kleren en al glijden we om de beurt van de waterval tot we in het ijskoude meertje plonzen... het is ijskoud, maar zo ontzettend gaaf. We volgen de rivier, gelukkig kunnen we het meeste op het droge wandelen tot we na 15 minuten de eerste grote waterval tegenkomen, 7 meter onder ons donderd de rivier naar beneden en ik begin eindelijk te begrijpen wat Kloofing nu eigenlijk inhoud. John heeft deze route al vele malen gedaan en zonder te twijfelen smijt hij zijn tas naar beneden en springt vanaf de hoge rotsen met een schreeuw naar beneden. Ik vind het toch wel een beetje eng moet ik toegeven... voor de gelegenheid heb ik een waterdichte ewgwerpcamera gekocht en die gooi ik als eerste naar beneden zodat John mijn eerste jump kan vastleggen voor het nageslacht. Na mijn fototoestel stop ik mijn hoet in mijn tas, en ook deze vliegt door de lucht en komt met een klap in het water beneden teregt. Ik neem een aanloopje, tel tot drie met met een nogal vrouwelijke gil pring ik van de klif af, sneller dan het water, en plons ik in het meertje onder de waterval. Het is nog steeds ijskoud, maar langzaam aan wen ik aan de temperatuur. Ik zwem naar mijn tas, en door naar de overkant van het meertje waar John lachend op mij staat te wachten. GE-WEL-DIG! Ik denk op dit moment dat ik het al helemaal gemaakt heb, maar datis niet zo. Op de route zijn nog 5 andere watervallen waar we vanaf moeten springen en elke keer word het hoger en stijler. Het adrenaline niveau in mijn bloed is nog nooit zo hoog geweest als op het moment dat ik van de allerhoogste waterval spring, 12 meter. Ik weet, 12 mater is opzich niet hoog voor mensen die aan klifduiken doen, maar ik kan je vertellen dat het een stuk enger is als je in een klein meertje moet springen, omringt door grote hogemrotsen, met een smalle doorgang waardoor de rivier ontsnapt. Als je eenmaal helemaal doorweekt bent maakt het ook allemaal niets uit. Met plezier spring ik dan ook van elke rots, zoek mijn tas terug die een stukje verder gedreven is, en volg de stroming naar de uitgang van deze put midden in de bergen... John en ik zijn helemaal in ons element. Voor we het weten zijn we al weer 10 uur in de natuur, en komen we terug bij de auto, waar we droge kleren aantrekken en onszelf trakteren op een hamburger van Mc Donalds. Door onze afzondering in de natuur zijn we helemaal de oude, en plannen om weer naar hetfilmfestival te gaan, waarvoor Junade mij weer vrijkaartjes voor kan geven. Helaas is de film uitverkocht als we aankomen. We zijn echter niet getreurd en besluiten voor de verandering maar weer naar de Bronx te gaan waar we wederom de halve nacht dansend en borrelend doorbrengen... <<< Terug naar het Dagboek