Pannetje in Zuid-Afrika!
Home Voorbereiding Foto's Dagboek Gastenboek



26 November 2005

Met flinke zenuwen staan Manfred en ik al vroeg op. Vandaag gaan we na een flink aantal jaar Sinterklaas weer ontmoeten! Dit is natuurlijk een Nederlandse traditie die je geen enkel jaar mag missen. Ondanks dat ik van zowel Gert-Tom als van Manfred een pakket met heerlijke sinterklaas-lekkernijen heb ontvangen, wil ik meer... Ik wil de sint zien!

Sinterklaas komt om 11u aan op waterfront... Zoals verwacht is het daar natuurlijk lang niet zo druk als bij de intocht van de goedheiligman in NL, wanneer wij de eerste glimp van de sint opvangen staan er een kleine 20 mensen te wachten. Als echter het motorboodje nog een rondje door de haven vaart komen uit alle hoeken Nederlanders gerent, en opeens is het toch best gezellig druk! We horen iedereen weer Nederlands praten en moeders zetten sinterklaasliederen in. Natuurlijk blijf ik niet achter en met volle borst bler ik 'Zie ginds komt de stoomboot' mee. Tot mijn verbazing hebben de pieten wel allemaal een zak met snoep mee genomen, het water loopt bij al weer in d emond als ik zeer optimistisch denk dat er pepernoten in zitten, maar helaas... Een zwerm toffee's en dergelijken worden de kade op gemieterd. Ik klaag niet, absoluut niet, maar pepernoten zijn toch lekkerder bij deze gelegenheid.

Ik kan me eignelijk neit goed herinneren wanneer ik de intocht van Sinterklaas voor het laatst gevolgt heb. Het zal zeker 6 jaar geleden zijn, voordat ik bij Dirk v/d Broek mijn zaterdagen doorbracht waardoor ik de aankomst van de sint, met commentaar van Aard Staartjes, heb moeten missen. Ik vraag me af hoe de buitenlanders tegen ons op kijkt op dit moment. Er komt een vage vent met een lange baard, een mooie rode mantel en een meiter zwaaiend als konigin Beatrix op een bootje aanvaren, en om die vent heen huppelen pik zwarte personen in rare kleding. Vervolgens staan er aan de kant ook nog eens een groep mensen blije liederen te zingen en dit hele gebeuren toe te juichen! Als ik een afrikaan was had ik er absoluut niets van begrepen...

Sinterklaas komt aan wal en alle kinderen rennen op hem af om hem hun tekeningen te overhandigen. Wanneer de sint zich richting het podiump van de Waterfront begeeft weet ik hem ook nog even aan te spreken. Het leuke is dat zo'n oude man geen idee heeft wat hij van mij moet verwachten... Het is me wel vaker opgevallen dat ik, en nette jongen van 21, vaak nog al wantrouwig worden aangekeken als ik oprecht een gewone vraag stel als: "Sinterklaas mag ik u een handje geven". De meeste mensen verwachten meteen kattekwaad. Ik zie de goedheiligman nadenken... me vragend aankijken terwijl hij nogal bot reageerd (abviously denkt hij dat ik hem in de zeik wil nemen) zegt: "jongen, van mijn part mag je men ring kussen!"
ik laat mij niet zomaar in de zeik nemen door een heilige spanjaard, dus drie keer raden wat ik natuurlijk doe. Ik pak zijn andere hand, waar zijn grote paarse-edelstenen ring om zijn vinger zit, zak door men knieen en met een daverend gelach en applause van het publiek druk ik een kus op de ring. Sinterklaas weet meteen geen houding meer aan te nemen.

Tevreden over mijn eigen daden, en genietend van de aandacht hobbel ik nu weer achter de sint en zijn pieten aan naar het podium waar de sint natuurlijk een babbeltje moet houden. De sint verteld dat de pieten heel stout zijn geweest omdat ze tijdens de lange reis van Sneek naar Cape Town al het snoepgoed hebben opgegeten, vandaar dat we dus geen pepernoten kregen... De rest van de ceremonie lijkt nogal chaotisch... De sint blijkt een voorkeur te hebben voor de nummers "Zie ginds komt de stoomboot" en "Zie de maan schijn door de Bomen" want dit zijn de enige nummers die hij de hele tijd wil horen van het publiek. Manfred en Pannetje hebben nu genoeg sint gezien, in ieder geval genoeg gezongen en genoten van onze Nederlandse traditie voor toch zeker bijna een jaar...

Na een uitgebreide lunch op waterfront waarbij ik niet kon kiezen tussen een Griekse Salade en een Tomaten-mozerella salade waarna ik ze allebei naar binnen heb geschoven, drinken Manfred en ik nog een lekker bakkie Cappuchino als het tijd is voor de wissel. de wissel? ja, de mannenwissel... Ik zou die middag / avond met Marvin weg gaan, dus om 16u kwam Marvin mij en Manfred opzoeken op het terras waarna Manfred naar huis ging en ik met Marvin weer terug naar Waterfront ging. (Sinterklaas was helaas al weer verdwenen, anders had ik Marvin meteen kunnen dopen in dit geweldige Nederlandse tafereel) Marvin en ik rijden uiteindelijk door naar de andere kant van Kaapstad, naar Tabelview, waar we vanaf het bij een italiaan waar we eten een prachtig uitzicht hebben over de baai, Kaapstad en de tafelberg.

Het is al donker als Marvin mij naar huis brengt en door Adderly street (2 straten naast mijn appartement) zien we hoe de kerstsferen de stad in worden gehaald. Grote borden vertellen ons dat morgen, zondag de 27e november, de lampjes allemaal in 1 keer aangezet zullen worden. Speculerend over dat het wel tof zou zijn als we het samen zouden kunnen zien springen opeens alle lampjes aan! (natuurlijk als wij al aan het einde van de straat zijn, maar het gaat om het idee) Waarschijnlijk was dit een test om te kijken of alle lampjes het wel deden.. Het gezicht was in ieder geval prachtig! Een perfecte zaterdag dus voor pannetje, waarbij Sinterklaas en Kerst op dezelfde dag geintroduceerd worden...

<<< Terug naar het Dagboek