23 - 24 Januari, The Beach Camp, Paternoster
Ik neem ondanks dat mijn schoolwerk een beetje in de knoop ligt twee dagen vrij van mijn stage en met Anton zijn rode golf gaan wij op pad naar het noord westen.
Het einddoel is Paternoster, het tenten camp aan de oceaan waar ik een tent gereserveerd heb maar eerst gaan wij sportief doen.
Anton is in Zuid Afrika namelijk begonnen met Kite-surfen. (surfen met een vlieger die je over het water trekt) en vandaag aat pannetje het ook een keer proberen.
We rijden door het Westcost National Park (niet echt interessant deze tijd van het jaar, maar toch leuk om op mijn parken lijst af te vinken) opweg naar Langebaan.
Dit is een groot meer wat volgens de proffesionals (Anton dus) een perfecte plaats is om te kiten. Wanneer we aan komen zijn er al een hele hoop kites in de lucht. Het is alsof iedere watersport zijn eigen stranden heeft of zo!
We beginnen met de theorie over de kite, en hoe ik de kite zou moeten opbouwen... eigenlijk wil ik alleen maar het water op maar het lijkt me ook wel logisch om te leren hoe ik mezelf in leven moet houden wanneer ik een vlieger in men handen heb die mij bij wijze van spreke naar de andere kant van de oceaan kan meesleuren.
Hoera, na een half uur mag ik proberen te vliegeren. Op het strand (dus nog niet het echte surfen) probeer ik met al mijn kennis en kunde de vlieger in de lucht te houden maar dat gaat een beetje moeizaam. Bij windsurfen heb ik geleerd om het zeil zo dicht mogelijk naar je toe te trekken, dus automatisch trek ik de bar van de kite naar mij toe.
FOUT natuurlijk, want daardoor komt er meer wind in de kite waardoor ik 2 mtr de lucht in vlieg. Gelukkig is Anton mijn kant al opgerent en kan mij nog net aan mijn trapese terug het strand op trekken... Had ik bijna ergens in de duinen gelegen...
Na een half uur oefenen met de kite besluiten we om de moet maar op te geven... Pannetje kan niet vliegeren, dus het water op gaan heeft geen zin terwijl Anton zenuwachtig word over zijn dure uitrusting die ik steeds uit de lucht laat vallen.
Anton geeft een prachtige Kite-demonstratie op het water waarna we doorrijden naar Paternoster.
 Paternoster is echt een lief klein vissersdorpje. Mensen langs de weg houden levende kreeften voor je auto in de hoop dat je er een koopt, en alles lijkt hier te draaien om vis.
Wij rijden alleen maar door het dorpje, want het tentenkamp bevind zich een paar kilometer buiten de stad, in een natuurgebied. Het begint aardig af te koelen als we bij het tentenkamp aan komen en een frisse oceaan lucht zorgt ervoor dat Anton en ik het best koud krijgen.
Met dikke truien aan en een fles champagne lopen we vanaf het tentenkamp naar een rotspartij in de branding. Op een van de laatste rotsen ploffen wij neer uit de wind, trekken de fles champagne open en kijken hoe de zon in de oceaan verdwijnt...
Voor twee vrienden die een weekendje weg gaan klinkt dit misschien onwaarschijnlijk romantisch, maar het was echt super hip en moet kunnen vind ik!
De zon zakt onwijs snel in de zee en voor we het weten zitten we in het donker op de rotsen.
We moeten snel teruh naar het tentenkamp voor het echt te donker word waar Anton voor ons het avondeten gaat prepereren.
Aangezien er geen stroom is eten we vanavond 'braai' (Hoe kan het ook anders met Anton) en Anton maakt het kampvuur aan. We kletsen met wat andere gasten en medewerkers van het kamp terwijl wij rond het kampvuur zitten en de Struisvogelbiefstuk / boereworst naar binnen schuiven...
Het is een relaxte avond, gevolgt door een heerlijke nacht in een tent op het strand, 10 meter van de branding. Door het prachtige geluid van de zee ben ik in een paas seconden in slaap...
dinsdag ochtend slapen we uit... naja, dat betekend dat we geen wekker zetten maar gewoon uit ons zelf wakker worden. doordat het zonnetje aardig op onze tent schijnt is dit best vroeg.
We besluiten voor we terug naar Langebaan gaan om weer te gaan kiten eerst wat 'cultuur' te gaan doen. Er is niet veel in deze omgeving te beleven maar we kunnen wel de vuurtoren bezoeken!
Het is dolle pret, het maakt ook eigenlijk niet uit wat je doet in Zuid Afrika, zelfs een vuurtoren beklimmen kan leuk zijn.
Na de vuurtoren rijden we terug naar het stadje Paternoster waar we een korte strandwandeling maken langs de vel gekleurde vissersbootjes die een geweldig contrast maken met het witte strand en helder blouwe zee.
We rijden terug naar Langebaan en hebben een nieuw Kite-plan. Anton heeft ooit eens op TV gezien dat twee mensen met elke een eigen board aan met 1 kite kunnen surfen. Basically houd dit in dat ik met mijn board (geleent van Jan, de huisbaar van Anton) Achter Anton ga hangen en mij zo lang mogelijk probeer vast te houden aan zijn harnas waardoor ik met hem mee lift als het ware.
Het is bijna onmogelijk maar vreselijk lachwekkend. uit eindelijk gaat het best aardig en ik kan me zelfs een paar keer rond de 10 seconden vast houden waardoor Anton en ik samen over het water schieten. Helaas komt het er uiteindelijk altijd op neer dat ik mijn grip verlies of de controle over mijn board verlies waardoor ik voorover het water in lazer.
Anton verliest vervolgens mijn hele gewicht waardoor hij dan wel gelanceerd word, dan wel kei hard voorover plat op het water donderd. we hebben lol, dat is het belangrijkste.
na een paar uur spelen in het water is het weer tijd om onze spullen te pakken. We gaan terug naar KAapstad en trakteren onszelf eerst op ieder twee super goede Iced-coffees in het stadje Vredenburg onderweg en in Kaapstad zelf op een lekkere pizza.
Ik hoef nog maar 1 dag te werken waarna het emotionele gedeelte van de week begint waarin mijn ouders aankomen, en mijn maatje Ruud terug naar NL zal gaan...
<<< Terug naar het Dagboek
|