Pannetje in Zuid-Afrika!
Home Voorbereiding Foto's Dagboek Gastenboek



20 November 2005

Manfred en ik splitsten onszelf expres op zodat elke auto verplicht is om engels als voertaal te voeren. De duitsers moeten rekeninge houden met Manfred of met mij, en Manfred en ik hadden niemand in de auto om Nederlands tegen te praten. Een slimme theorie al zeg ik het zelf! De route naar Limietberg is een prachtig stuk om te rijden. Dit gebergte wat een uur rijden ten noorde van Kaapstad ligt kan via een grote tunnel overgestoken worden, maar ook door een veel mooiere bergroute door de prachtige bergpassen heen. Natuurlijk verkiezen wij de (gratis) bergroute en voor mij is het heerlijk om een keer niet achter het stuur te zitten! Nu kan ook ik een keer genieten van de prachtige bossen en wijnvelden aan weerzijden van de bergen.

Onderweg naar Limietberg hadden we onze twijfels over het weer. (Het is een echt Nederlands iets om over het weer te klagen, maar ook de Duitsers hadden het erover dit keer) In kaapstad was het bewolkt toen we vertrokken en zelfs een beetje fris, maar in Limietberg is het weer prachtig! De verklaring hiervoor is vrij simpel en nog leuk om te zien ook! Alle wolken die boven Kaapstad hangen worden tegengehouden door de eerste bergtoppen van de limietberg (zie foto's bij 'watervallen in limietberg') waardoor er geen enkele wolk tussen de bergen zelf hangt en wij blij kunnen hiken onder de prachtig blauwe lucht.

De route die we vandaag gaan lopen heet 'kromrivier' wat duidelijk slaat op het riviertje dat we gaan volgen wat door de pergpas slingert. Henning had deze route als tip gekregen omdat er aan het einde van de route een machtige waterval zou zijn. Dit is ook de reden dat ik graag mee wilde, want pannetjes zijn verslaafd aan watervallen. De route is prachtig om te lopen. Het pad loopt langs het stromende riviertje en regelmatig steken we deze over. Er is voor mij echt niets mooiers dan het lopen langs zo'n riviertje uit de bergen. Zo mooi, vredig, en je kan er nog gewoon uit drinken ook nog! In tegenstelling tot veel andere routes zoals bijvoorbeeld op de tafelberg, maar ook in Cederberg, kun je hier elk moment dat je wilt je hoofd in het water houden, je flesje bijvullen of zelfs gaan zwemmen. Uitdrogen zal tijdens deze hike vandaag niet gebeuren!

Het duurt slechts 2,5 uur voordat we de eerste waterval bereiken. We zijn allemaal verbaast van het prachtige gezicht van water dat in grote getalen naar beneden donderd in een kleine meertje tussen de rotsen, vanwaar de rivier die wij gevolgt hebben ontstaat. In dit meertje zwemmen een clubje dames met hun gids die ons meteen aanspreken. Sommigen van ons gezelschap beginnen hun badkleding al aan te trekken als de gids ons verteld dat deze waterval een schrijntje is van de waterval die een kilometer verderop uit de bergen stort. Hij durfde zelfs deze waterval saai te noemen! Vooral Henning en ik zijn helemaal van slag... Hoe kan hij dit prachtige stukje natuur nu saai noemen? Er zit maar 1 ding op: We moeten doorlopen naar de volgende waterval! De gids waarschuwt ons voor de gevaarlijke route die hij met zijn clubje dames niet durfde te nemen omdat het glad en te stijl is. Natuurlijk houd dat ons niet tegen! Alle 8 moeten en zouden we de nog grotere waterval zien!

Via een stalen ketting is ieder van ons in staat om de onwijs stijle helling van deze eerste waterval te beklimmen. De rotsen zijn inderdaad heel erg glad, en zelfs ik, die altijd als een impala over de rotsen huppelt, heb deze kettingen nodig om genoeg grip te hebben. Boven de eerste waterval glijden twee van ons uit, maar gelukkig zonder ernstige gevolgen omdat ze beiden de ketting vasthielden die hun ervan weerhield om met het water naar beneden te lazeren. Niemand word hierdoor tegengehouden en op handen en knieen, met de ketting vast zijn alle gladde stukken te overbruggen. De tweede waterval blijkt veel dichterbij dan verwacht. Iedereen pakt meteen zijn of haar fotocamera om dit geweldig stukje natuur vast te leggen voor alle mensen thuis (Nederland, Duitsland en Noorwegen)

Na dat iedereen 5 minuten lang dezelfde foto's heeft gemaakt is het tijd voor de ontspanning. Iedereen springt zowat uit de kleren omdat het immers best een tocht was om te lopen met deze hoge temperaturen. Een voor een duiken we in het prachtige meertje onder de waterval, en de helft van ons klimt zo snel mogelijk weer uit het water, wat een kou zeg! Helaas moet ik u medendelen dat ik dit keer niet bij de stoere helft hoorde... Ik hield het vol om halverwege de waterval te zwemmen (10 mtr) maar toen kreeg ik zo veel verkeerde lichaamssignalen dat ik zo snel mogelijk omdraaide en terug zwom. Vier van ons gezelschap, inclusief een van de dames, zijn wel stoer genoeg om de kou te trotseren en helemaal naar de waterval te zwemmen.

Na het grote zwemfestijn blijven we nog een uurtje zonnebaden. Lekker relaxen en genieten van de prachtige waterval die nu de namiddag aanbreekt steeds meer in de schaduw van de berg valt. Ondertussen word het tijd om aan onze terug weg te beginnen. We doen nu we ons einddoel bereikt hebben een stuk rustiger aan en onderweg terug naar de auto nemen we een paar flinke pauzes langs het prachtige water en nemen nog een duik voordat we bij de auto's zijn. Zeer tevreden rijden we in de twee auto's terug naar Kaapstad, waar het nog steeds bewolkt en fris is...

<<< Terug naar het Dagboek