01 - 03 Januari, Karoo National Park
We zijn vreselijk vroeg vertrokken, en we zijn precies op tijd in Beaufort west voor ons dagelijkse kopje koffie. De stad vinden wij alle drie niet bijzonder dus we rijden door naar Karoo National park waar wij een prachtig chalet krijgen, nummer 23, in het park. We beginnen meteen met een korte Game route van een uur door het park. De eerste safari van Fons en Helen is een feit. Karoo NP is een park met niet zo zeer veel grote dieren, maar vooral mooie natuurlijk. Prachtige bergen en rotsen kleuren het landschap en het is leuk om doorheen te rijden.
Tijdens onze eerste rondrit vinden we de volgende beesten: Red Hartebeest, Kudu, Steenbok, Springbok en mijn eerste Zebra's!
er zijn twee verschillende soorten zebra's, namelijk de Burchall's zebra en de Mountain Zebra.
de eerste is de zebra zoals je hem ziet in bijvoorbeeld Madagascar (one of my favourate movies!), een zwart-wit gestreept paard. De Mountain zebra is echter een beetje anders. Deze heeft zwarte met bruine strepen ertussen. Bovendien is de kont van deze zebra niet gestreept maar gewoon wit. wij zien allebei de smaken!
Vooral Helen is helemaal overdonderd door de zebra's, wat vast te maken heeft met het feit dat het toch een soort paarden zijn... ze moet daarom ook meteen aan haar eigen lieve paardje Skolar denken.
onze eerste avond in het park doen wij helemaal niets. We zitten in een dik chalet met airco, een perfecte plaats om te relaxen! We lezen in onze boeken, en Helen en ik schrijven allebei ons dagboek bij... een relaxte avond dus! Het leuke van overnachten in een wildpark is dat dieren zomaar voorbij kunnen lopen. Als Anton mij belt om plannen te maken om samen naar Lesotho te gaan in zijn laatste 10 dagen in zuid Afrika sta ik op onze veranda als 15 springbokjes voorbij lopen. Zo vreselijk schattig en een prachtig gezicht! Het lijkt wel of deze beestjes zweven zo snel schieten ze over de grond zonder op en neer te hobbelen als bijvoorbeeld een paard.
Buiten is het nog steeds heel erg warm en in onze t-shirtjes lopen we naar het restaurant. Het leuke van het restaurant in dit park is dat ze zo hard proberen om er een luxe restaurant van te maken dat het gewoon schattig is!
elke tafel heeft zo ongeveer zijn eigen ober die vervolgens vanaf de andere kant van het restaurant je tafel in de gaten houd en meteen naar de tafel komt als er een bord of een glas leeg is.
Als grootste tip voor Karoo NP kan ik geven dat je een trui of vest mee moet nemen. In het restaurant is het namelijk ijskoud door de airco!
De volgende ochtend staan wij optijd op. Vandaag gaan wij de 4x4 trail van het park rijden! (We hebben natuurlijk niet voor niets zo'n asociaal dikke toyota gehuurd) Aan mij de eer om ons door de eerste helft te rijden... jongens wat een weg! het is niet eens te herkennen als een weg, zo slecht is hij. We worden allemaal zo hard heen en weer geschud dat er bijna geen mogelijkheid is om beesten te spotten, omdat we allemaal veel te druk zijn met onszelf vastklemmen.
Gelukkig word na het eerste uur de weg beter en hou ik er alleen maar een beetje hoofdpijn aan over. Ik moet toegeven dat het wel heel stoer is om een 4x4 trail te rijden, het is zeker een uitdaging!
Het doel van onze trip vandaag is de neushoorns en/of buffels spotten. Deze hebben wij helaas niet gevonden.
In haar paar dagen Zuid Afrika heeft Helen een belangrijke ontdekking gedaan over de Zuid Afrikanen. Deze mensen kunnen op een of andere manier geen slecht nieuws brengen, en liegen je gewoon in feite voor. We hebben dit op de proef gesteld op de volgende manier: VOOR de gamedrive vroeg ik aan de dame van de receptie of de buffels gespot waren vandaag, en of de kans groot was dat wij die zouden zien. haar antwoord: "Jaaa ze zijn vanochtend gespot en jullie zullen ze ook zeker zien vandaag!"
Als we teleurgesteld terug komen bij de balie vraagt Helen aan een andere receptioniste: "Wanneer zijn er voor het laatst buffels gespot?" waarop het antwoord luidde: "vorige week zijn ze een keer gespot, dat komt omdat het er maar 6 zijn, dus de kans is erg klein dat je ze ziet."
Tijdens onze vakantie hebben wij meer van dit soort steekproeven gedaan en wij durven daarom te concluderen dat de stelling dat zuid Afrikanen geen slecht nieuws kunnen brengen klopt!
Na een kort slaapje en een lekkere maaltijd doen wij mee aan de sunset-gamedrive! Net als wat ik in het Kgalagadi Transfontier park heb gedaan rijd men vlak na zonsondergang door het park, omdat de nachtdieren zich dan laten zien.
Vreemd genoeg regent het... we zitten midden in het droge woestijn gebied en het regent! onze ranger Jan (natuurlijk op zijn engels uitgesproken) trekt een zeil over de jeep zodat wij niet nat worden, waarna wij op pad gaan.
We zitten met ons zevenen in de jeep. De bestuurder, de spotter die met zijn bouwlamp de omgeving verlicht en de dieren spot voor ons, Twee super aardige engelsen en wij drieen.
Natuurlijk doet de ranger ons allemaal beloften van dieren die wij gaan zien, maar we hebben al geleerd dat je daar niet in moet trappen. Als nieuwe diertjes zien we springhares en vosjes, plus de zebra's die dit keer heel dichtbij de weg staan, prachtig!
Officieel staat dit park mede bekend om zijn vele schildpadden. Het lijkt dan ook vanzelfsprekend dat wij die ook tegen komen tijdens onze tochten door het park maar helaas....
Helen heeft lekker wel een schildpad langs de weg gezien zegt ze maar "Hij rende heel hard weg" waardoor fons en ik hem niet zagen haha.
We zijn er ondertussen achter dat er in dit park maar 2 neushoorns zijn, twee mannetjes die niet bij elkaar in de buurt horen te zijn omdat zij dan gaan vechten. Van Jan horen wij dat een van de mannetjes vaak op een bepaald gedeelte van het park te vinden is. We besluiten om ipv vroeg naar Graaf Reinnet te rijden eerst nog een game drive te doen in de vroege ochtend, opzoek naar de neushoorn! Het engelse stel van de night-drive nemen we mee op sleeptouw.
Met zen 5en hobbelen we nu door de moeilijk begaan bare wegen van het park. De route die we nu rijden is geen officiele route, maar een weg die is aangelegd voor het bouwen van de omheining van het park. Karoo NP wil namelijk Cheeta's herintroduceren in het park en deze beesten willen we dan graag in het park houden vanwege veiligheid van de dorpen om het park heen.
We zien bokken en Elanden, maar geen Neushoorns. Wel is er een moment dat we bijna zeker weten dat hij in de buurt moet hebbe gezeten omdat we hem roken. Het klinkt misschien raar, maar je kunt je voorstellen dat zo'n gigantisch beest ook met slechts een klein persoonlijk geurtje best op kan vallen. Helaas moeten we het bij de geur houden, want zien doen we de neushoorn niet...
<<< Terug naar het Dagboek
|